Efendi Bir Kediye Dair...

Geçen gün tanıştık kendisiyle... Dar, bozuk bir yolda hızlı adımlarla yürüyor, bir yandan da yol üzerindeki çeşitli engelleri kazasız belasız atlatmaya çalışıyordum... Tam köşebaşını döndüğümde aniden ilişmişti gözüme... Azıcık pasaklı ama efendi mi efendi sihay-beyaz bir kedi... Önünde durduğu dükkan bir kasap değildi... o zaman ciğercinin kedisi olamazdı bu efendi kedi... peki kimdi, neden o dükkanın önündeydi? Herneyse geçip gitmiştim selamımı vererek, ne de olsa efendiydi, alınabilirdi. Gün yarın olduğunda ise ne hikmettir yolum yine efendi kedinin olduğu sokağa düşmüştü... Ve yine tam o dükkanın önünde, çömelmiş, bağdaş kurmuş, kuyruğunu efendice toplamış yoldan gelip geçen teyzeleri amcaları seyrediyor, tanıdıklarıyla selamlaşıyordu... Bense şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım... O kadar kedi görmüştüm şimdiye dek ama böylesine garip olanını, evet garip olanını görmemiştim... Bir an aklıma küçüklüğümde okuduğum "Alice Harikalar Diyarında" adlı hikayedeki kedi geldi... O da en az bunun kadar garipti... Ben yine hızlı hızlı geçtim gittim yanından ve elbette selam vermeyi de unutmadım... Ertesi gün bu sefer bilinçli olarak o sokağı tercih etmiştim... Köşeyi döndüm vee... Yine aynı yerde oturuyordu efendi kedi... Yahu bu hiç mi kıpırdamıyor diye düşündüm ister istemez... Bir de fark ettim ki oturduğu yerin altında yoldan yüksekte gelip geçenleri rahat rahat seyretmesini sağlayan bir beton yükseltisi var, zaten bu sokakta herşey bir garip diye düşündüm... hata bende... iyice baktım hem sağa hem sola, ıı hiç kasap falan yok.. Bu efendi kedi belliki başka bir sebeple seviyor bu sokağı... Ben burada doğdum burada öleceğim der gibi.. Bakalım ilerleyen günlerde neler olacak neler görüp öğreneceğim bu efendi kedi hakkında... Öğrendikçede sizinle paylaşacağım elbette... Görseniz pek sevimli pek muhlis... Allah nazarlardan saklasın :)